Ο ΙΣΟΡΡΟΠΙΣΤΗΣ 1974   ΕΝΔΕΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΙΣΟΡΡΟΠΙΣΤΗ     1 Ο ισορροπιστής μισεί το σχοινί που τον πληγώνει.   2   Οι άνθρωποι που παρακολουθούν τους πειραματισμούς και την αντοχή του, παραμένουν αμέτοχοι. Ο ισορροπιστής, καθώς τους βλέπει από ύψος πάνω απ' το κανονικό, δεν ξεχωρίζει το επάγγελμα και την ταξική τους προέλευση. Τον ενδιαφέρει κυρίως η ματαίωση της πτώσης του και ο πιθανός ακρωτηριασμός. Οι πιο πολλοί δε σηκώνουν καν το κεφάλι για να παρακολουθήσουν τις πορείες του ισορροπιστή.   3 Το σχοινί ανέχεται το βάρος του ισορροπιστή και μόνον αυτό. το σχοινί επηρεάζεται από τον ήλιο και τις κατα συρροήν χιονοπτώσεις.   το σχοινί είναι αμφιβόλου κατασκευής και προελεύσεως. παρόλ' αυτά καθορίζει το ογδόντα τοις εκατό των κινήσεων του ισορροπιστή.   4 Ο ισορροπιστής περιοδεύει σε αφρικανικά τοπία που τον απορροφούν. Τον θυμάμαι σε μία σεζλόνγκ καθισμένο να τρέμει ελαφρά, το πηγούνι του κατακίτρινο, ν' ακούει μουσική από το γραμμόφωνο. Με το ένα χέρι έδιωχνε τις μύγες και με το άλλο μας συγκρατούσε από τις ενδεχόμενες υπερβολές. Τι ζέστη ! μουρμούριζε. Τι ζέστη !   5 Καταρράχτες και φράγματα στα τεράστια και τερατώδη μάτια του λάμπουν ίδια φεγγάρια κι οι γάτες που λαχταρούν τα ηλεκτρισμένα του μαλλιά και τα χέρια που ψαχουλεύουν το στήθος του λαίμαργα.   Τις νύχτες τα φεγγάρια οι γάτες και τα χέρια γίνονται κουβάρια ασημένια.   6 Η παραμόρφωση του σκελετού του εξαρτάται άμεσα από την επιτόπου ανάπτυξη των ποδιών του μέσα σ' ένα επαναλαμβανόμενο, ανιαρό σύστημα φαύλων κύκλων.   7 Στην άκρη του δρόμου διακρίνει μια τρελή κυρία.     καθώς                     προχωρεί                     στο σχοινί η φτέρνα του σχίζεται και η κυρία οπισθοχωρεί. στ' αφτιά μου το βουητό της θάλασσας και του σχοινιού ο πάταγος. συμμερίζομαι την ακαταστασία του ισορροπιστή.   8 Η μουσική συμπράττει στην εξαντλητική προσπάθεια του ισορροπιστή. αν εξαιρέσουμε τις μέρες της άκρατης κατάθλιψης, τα μάτια του αντλούν συνήθως απ' αυτήν.   η μουσική                                          που βγαίνει                                     απ' τ' αφτιά του                                              και τον                                            διατρέχει. στο σχοινί του φιλοξενεί κάπου κάπου την άσπρη γάτα που τον συναγωνίζεται και τον απειλεί συστρέφοντας το σώμα της γύρω απ' τις γάμπες και το πρόσωπό του. Αίμα εμφανίστηκε πάνω στο στήθος του.  Η άσπρη γάτα κρεμασμένη δίπλα στις κόκκινες κηλίδες να σπαρταρά.   9 Ενίοτε πρασινίζει από την έξαψη και τότε κλυδωνίζονται πάνω στο χορταριασμένο σώμα του κάθε λογής κολεόπτερα.   10 Σε μιά άμαξα απ' αυτές τις παλιές για τουριστικούς περιπάτους παρασύρθηκε από πλανόδιους παλιάτσους που δήθεν τον συμπαραστέκονταν.   κι έτσι γυμνώθηκε, κακοποιήθηκε και βασανίστηκε και απ' αυτούς και από άλλους άγνωστους, που έκαναν ό,τι ήθελαν με το σώμα του ολόκληρη τη νύχτα, έτσι που κανένας δεν πήρε είδηση, γιατί ο αμαξάς ούρλιαζε και τ' άλογα είχαν φρενιάσει στα καλντερίμια. μπορεί να θυμάται τις μυρουδιές τους, την αφή και τα μεταλλικά εργαλεία, όμως ούτε το φύλο ούτε τις φωνές, γιατί ήταν βρυχηθμοί κι όταν τον πέταξαν στην παραλία ένα ομοιόμορφο γέλιο.    'Ετσι, για χρόνια δεν εμφανίστηκε στο πόστο του, προσπαθώντας να ξαναφυτρώσει.   11 Διασχίζει τις ατραπούς του παραθαλάσσιου Πεθελινού και η ψυχή του είναι περίλυπος έως θανάτου. Οι μυρουδιές των σωμάτων και των φυσικών αναπνοών, ταράζουν την προσοχή του αδιάλειπτα. Η θάλασσα κοχλάζει και τον αποπλανά. Οι ανταύγειες στα πρόσωπα των εκατέρωθεν σπιτιών, σαστίζουν τη μνήμη του.   Πίσω από ένα πεζούλι διακρίνει τη θεία του Ελισάβετ με τον μικρό Ανέστη, τη μητέρα του και τον πατέρα του που διαβάζουν την εφημερίδα ντυμένοι στα άσπρα: τους γνέφει και προχωρεί... Η θεία Ελισάβετ του χαμογελά. Προσπαθεί να μιλήσει, αλλά αδυνατεί να εκστομίσει αυτά που θέλει.    Η μητέρα του σηκώνει το κεφάλι κι ανοίγει μια ομπρέλα για τον ήλιο:   ο πατέρας του της καθαρίζει το στόμα απ' το γλυκό, που μόλις είχε φάει. Συνεχίζει να μελετά την εφημερίδα. Τρέβελινγκ: Ο ισορροπιστής διστάζει, αμφιταλαντεύεται, μα τελικά οδηγεί τα βήματά του προς το νερό. Γκρο πλαν: Η θεία Ελισάβες διορθώνει το καπέλο της κι ύστερα σκύβει προς τον Λάζαρο αδερφό της. Γκρο πλαν το πρόσωπο του ισορροπιστή. Δάκρυα βρέζουν τα μάγουλά του και προχωρεί μέσα στον εκκωφαντικό θόρυβο των αρωματισμένων σπιτιών, προς τη θάλασσα. Τίτλος: Περίλυπός εστιν η ψυχή μου έως θανάτου. Ευαγγέλιο κατα Ματθαίον, κεφ. κστ 38. Ο ισορροπιστής από πίσω. Αμερικάνικο πλάνο. Η θάλασσα υποχωρεί, αυτός σταματά, μα ύστερα την ακολουθεί. Τρέχει να την προφτάσει. Η μητέρα κι ο πατέρας του μαζεύουν πιπεριές και απίδια. Αφήνουν τη θεία Ελισάβες μόνη με το παιδί και χάνονται πίσω απ' την πόρτα. Τα νερά ξαφνικά περικυκλώνουν τον ισορροπιστή και το αποσπούν τα χέρια, το κεφάλι, σπάζουν οι κόμποι που τον συγκρατούσαν και το σώμα του διαλύεται και επιπλέει κι ύστερα καταβροχθίζεται από μια υπερμεγέθη ρουφήχτρα που παιανίζει. Ο σκηνοθέτης έχει γράψει άλλες τρεις εκδοχές για την τελευταία σκηνή. Εκδοχή πρώτη: Τ' αφτιά του κοκκίνησαν και τρεμοσβήνουν και η καρδιά του σαλεύει αναδυόμενη και υποφώσκουσα. Εκδοχή δεύτερη: Η θεία Ελισάβες σκοτώνει τον Ανέστη και αυτοκτονεί. Ο ισοροπιστής μαγεμένος από τη θάλασσα, το άρωμα και τη λαμπρότητα του απογεύματος, βγάζει τα ρούχα του και εξαφανίζεται στο νερό, ενώ ακούγονται συνθήματα και ιαχές. Η μητέρα του κεντάει κι ο πατέρας του  ποτίζει τον κήπο. Εκδοχή τρίτη: Ο ισορροπιστής συλλαμβάνεται, κακοποιείται και εκτελείται επί τόπου. Το σώμα του σωριάζεται δεμένο σ' έναν πάσαλο. Η μητέρα κι ο πατέρας χαμογελούν κοιτάζοντας προς το φακό. Στο βάθος η θεία Ελισάβετ ετοιμάζει τα κρεβάτια. Ο μικρός Ανέστης ακολουθεί τον άνθρωπο με το πιστόλι.