ΔΑΚΤΥΛΙΚΑ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ   ή 'ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ       Ι Δεν θα καταλάβεις ποτέ. 'Οταν μ' αγκαλίάζεις ένα σαξόφωνο τα βάφει πράσινα όλα κι από τα μάτια σου τρέχουν δυό πεύκα βελόνα-βελόνα.   Δεν θα καταλάβεις ποτέ. Γι' αυτό κι εγώ κατάντησα νευρασθενικός υπάλληλος που στραγγαλίζει τα όνειρά του -μόλις αρχίζουν να παίρνουν χρώμα-   'Οπως στραγγάλισαν οι Τούρκοι τον Ρήγα Φεραίο. 'Οπως γίνεται αθόρυβα τώρα δυο σπίτια παρακάτω.   ΙΙΙ Με κόκκινα μάτια απ' το όνειρο γυρεύω ένα σχήμα να σε τοποθετήσω.   ΙV Τόσο πολύ σε πότισε ο καμπούρης κηπουρός που οι ρίζες σου άρχισαν να κελαϊδούν.   V Ο ήλιος από τό 'να παράθυρο Η σελήνη από τ' άλλο παράθυρο. -Μ' έκαναν κομμάτια-   Μέσα από την σκόνη μου σε φώναξα.     ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΥΠΝΟΥ   ΘΑΛΑΜΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ   'Εκανα τραχειοτομή στα ποιήματά μου. Πήρα μέρος σε αγώνες ποδηλάτων. Φουμάρισα τον ύπνο μου, μα δε σε βρήκα.   Μόνο η φωτογραφία σου να πέφτει κάθετα στο χρόνο και να τον κάνει σμπαράλια.   Ο ραβδοσκόπος σπιθαμή τη σπιθαμή μ' έψαξε και δε βρήκε στάλα νερό.   Κι εγώ επιμένω ακόμη να βγάλω χορτάρια.     ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΤΕΤΑΝΟΣ   Ευτυχώς πέρασε κι αυτή  η μέρα και ζούμε. Το ζούμε σηκώνει πολλή κουβέντα, αλλά με το θέμα έχουν ασχοληθεί πολλοί και θεωρείται λήξαν. (Το "ν" στο τέλος μ' ενοχλεί. Αν κάνουμε μερικές αλλαγές στα γράμματα και στον τονισμό έχουμε τη λέξη λύσσα που τόσο ταιριάζει στην περίπτωση).   Το θέμα μου όμως είναι άλλο. Λοιπόν, ευτυχώς -επιμένω- δεν έπαθα τέτανο με τόσες σκουριασμένες λέξεις που παιδεύομαι. Και μου 'πε ο ψυχίατρος χθες βράδυ: -Βρε Γιάννη φόρα και καμιά φορά γάντια.   Μα γίνονται αυτές οι δουλειές με γάντια ;     ΤΟ ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ Της Ελπίδας μου   'Οπως γυρίζει η νύχτα μέσα μου φέρνει πνιγμένους στην επιφάνεια. -Το στήθος κλείνει για να κρατήσει ό,τι προλάβει-   'Ερχεται η μέρα. Αλλά τι μέρα -τυλιγμένη σαν μπαμπάκι γύρω στα δέντρα σε μια γη κρεμασμένη από κλωστή που είναι  έτοιμη να σπάσει.     Ο ΜΙΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΑΔΝΗΣ   Χιλιάδες πεινασμένοι μινώταυροι περάσανε μπροστά μας με φωτιές γυρεύοντας ένα λαβύρινθο να ξαποστάσουν.   ('Οσο για την Αριάδνη κοιμάται πλάι στο τηλέφωνο και περιμένει).   ΜΑΓΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ   'Ανοιξες την πόρτα και μετά άλλη κι άλλη και βρέθηκες στη μέση του μεγάλου τσίρκου στο κλουβί με τα λιοντάρια.    Είπες: Θέ μου τι γυρεύω εδώ ; Εγώ πήγαινα στην τουαλέτα.     ΔΙΑΚΟΠΗ ΡΕΥΜΑΤΟΣ   ΤΟ ΔΙΑΖΕΥΚΤΙΚΟ ΗΤΑ   Σπάσαν τα ελατήριά μου και σέρνομαι πάνω στον τεντωμένο χρόνο. 'Η αν προτιμάτε: Φωτεινή επιγραφή είμαι που της κόψανε το ρεύμα ενώ σε διαφήμιζε σαν το καλύτερο προϊόν κατά της κακοσμίας των ονείρων.   Σπάσαν τα ελατήριά μου όχι στην ανάκριση, αλλά από καθημερινά ρήματα ξεκοιλιασμένα που εξατμίζονται μια πιθαμή από τα δόντια.     ΟΥΔΕΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ   Το ρολόι του χεριού μου χτυπάει μεσάνυχτα -ενώ είναι μεσημέρι.   Ο Λευτέρης χωρίς δάχτυλα τυλιγμένος σ' έναν ουδέτερο χρόνο.   Το πρόσωπό μου έπεσε με κρότο στο δρόμο.   ΚΑΤΗΦΟΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ   Η ρυτίδα στον καρπό του χεριού μου βαθαίνει επικίνδυνα - κόβει όπως ξυράφι. Σε λίγο θα φτάσει στις φλέβες μαζί μ' ένα ρεμπέτικο και θα τις κόψει. Τότε μπορεί να πείτε ότι αυτοκτόνησα.   Εκείνη τη στιγμή θα σας διηγηθώ την ιστορία του ποδηλάτη που μπήκε στο χρόνο σε κατηφορική εποχή κι έγινε κάρβουνο.